مقایسه میزان اثربخشی آموزش مدیریت والدین و آموزش خودتعلیمی کلامی بر کاهش نشانه-های اختلال بیش فعالی/ نارسایی توجه (adhd)

هدف: هدف از انجام این پژوهش مقایسه ی اثربخشی آموزش مدیریت والدین و آموزش خودتعلیمی کلامی بر روی کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نارسایی توجه بود. بدین منظور 6 دانش آموز پسر مقطع دوم ابتدایی مبتلا به اختلالadhd به صورت نمونه گیری در دسترس از یکی از مدارس مقطع ابتدایی ناحیه ی2 شهرستان سبزوار انتخاب شدند؛ و به صورت تصادفی به سه گروه2 نفری تقسیم شدند. والدین دو آزمودنی اول تحت آموزش مدیریت والدین قرار گرفتند، دو آزمودنی دوم تحت آموزش خودتعلیمی کلامی و دو آزمودنی سوم هم تحت آموزش خودتعلیمی قرار گرفتند و والدین آن ها نیز در جلسات آموزش مدیریت والدین شرکت کردند(آموزش ترکیبی). پژوهش حاضر در چارچوب طرح تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط پایه منفرد به انجام رسید. در راستای آن 8 جلسه برای آموزش مدیریت والدین و 7 جلسه برای آموزش خودتعلیمی کلامی با پیگیری2 ماهه اجرا شد. به منظور ارزیابی پیشرفت این کودکان از آزمون csi-4 فرم معلم استفاده شد.داده های به دست آمده با استفاده از فرمول درصد بهبودی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد همه ی آزمودنی ها پیشرفت قابل ملاحظه ای در کاهش نشانه-های اختلال بیش فعالی/ نارسایی توجه داشتند و این پیشرفت در پیگیری2 ماهه در روش آموزش مدیریت والدین و آموزش ترکیبی پایدار بود ولی در روش آموزش خودتعلیمی کلامی پایدار نبود.آموزش به صورت ترکیبی بهترین نتیجه را در کاهش نشانه های اختلال adhd داشت، و آزمودنی-های تحت آموزش مدیریت والدین موقعیت بهتری نسبت به آزمودنی هایی داشتند که تحت آموزش خودتعلیمی کلامی قرارگرفتند.